Kızıltepe

Bugün Kızıltepeyi merak eden arkadaşlarım ve internette ne kadar arasada doğru düzgün Kızıltepe resimlerine rastlayamayanlar için Kızıltepeden bir kaç fotoğraf karesi yayınlamak istedim…

Mardin/Kızıltepe’ye tayinimizin çıktığını öğrenince,elbette biraz kaygı yaşamıştım.Bilinmeyene karşı doğal bir endişeydi benimkisi.İnternette Kızıltepeyle ilgili ne var ne yok incelemiştim.

İlk geldiğim zaman sabah saatleriydi ve bütün kepenkler kapalıydı.Yol kenarlarındaki çöpler,kesif bir koku beni,burada nasıl 3 sene geçireceğim düşüncesine sevketmiş,eve geldiğimde epeyce ağlamama sebep olmuştu…

Aradan geçen bir yıllık süre zarfında Kızıltepeye  epey alıştım.Dışarıdan bakıldığı kadar kötü bir yer değil burası.Zaman geçtikçe at gözlüklerimi çıkarıp güzelliklerini görmeye başladım…

En başta ucuz bir yer,başka illerde 500 e ancak tutabileceğimiz evi biz 300’e tuttuk.Sütün litresi 1 lira,5 kg.köy yoğurdu 5 lira.İhtiyacınız olan herşeyi bulmanız mümkün.Kereviz,kuşkonmaz olmasada olur 🙂

Yukarıda gördüğünüz resim Kızıltepenin sadece iki tane olan parklarından birisi, Mehmet Sincar parkı.Burası için  oldukça güzel bir park.Kırık dökük olsada parkta çocuklar oynayabiliyor.

Fakat yazın gitmek mümkün değil çünkü parkın tam kenarında eskiden büyük bir dere olan şimdilerin bataklığı Zergan deresi bulunuyor.Sıcakla beraber keskin bir koku ve sivrisinekler parkı çekilmez yapıyor.Bir yanda Zergan kıyılarında otlayan koyun ve keçiler,hemen yamacında ki parkta piknik yapan kadınlar…

Bu teyzem koyunlarını otlatıyordu.Altın dişleri,kıyafetiyle öyle orjinal duruyordu ki resmini çekmek istedim.Eşim “belki tepki gösterir istersen çekme” dedi.

Teyzenin yanına gittim,az buçuk Türkçesiyle biraz hal hatır ettim.Ayrılırken “Resmini çekebilir miyim?” diye sordum.”Olur” dedi.Ve bana böyle harika bir poz verdi.”Qodeşte razı be,(Allah razı olsun)teyzem” sözüme nasıl sevindi anlatamam.

Onca pasaklılıklarına rağmen gizlenemeyen bir güzellikleri vardı bu sevimli çocukların.Yırtık topları en büyük eğlenceleriydi.Bir avuç çekirdek onları mutlu etmeye yetti.Sayısız nimetler içinde biz  onlar kadar mutlu olabiliyor muyuz?

Ben çocuklara  bakarken bir elin beni dürttüğünü hissettim. Dönüp baktığımda “Çavai”(Nasılsın)? diye sordu bu güzel çocuk.Biraz ürkek biraz mahçup. Türkçe bilmiyormuş. Yanındaki çocuklara nasıl cevap vereceğimi sorup öğrendim.”Ez bâşım”(İyiyim) dedim 🙂 Meğer resminin çekilmesini istiyormuş 🙂 Seni seviyorum şeker çocuk,İnşaAllah heba olup giden değil, doğruyu görebilen, bilinçli, hayırlı gençlerden olursun…

KIZILTEPE RESİMLERİ 2. BÖLÜM

Kızıltepeye gelirken çok fazla bir beklentiniz olmasın. Yerlerdeki çöplere, özellikle bazı sokak köşelerinde biriken çöp yığınlarına hazırlıklı olun. Geldiğim zamanlara göre epey değişiklik olsa da bazı şeyler kolay kolay değişmiyor malesef.

Bu cadde bu yıl düzenlendi. Her ne kadar oturma yerleri yapılsada ailecek oturmanız neredeyse imkansız. Genelde esnaf veya gençler oturuyor. Hanımlara yer kalmıyor 😦

Kızıltepeden bir cadde görüntüsü.

Barış anıtı diye dikildi ???

Kızıltepe’de ki 2 tane olan Bim mağazalarından ilki. Biz genelde buraya gidiyoruz. Caddeler bakımsız, çocuklar başıboş. Kızıltepe yeşile muhtaç, Kızıltepe ilerlemeye muhtaç. Kızıltepe ilgiye, temizliğe muhtaç. Sükûnete, barışa muhtaç…